#raKen

Als mama benader ik mijn kunstwerken, mijn digitale assemblages zeer persoonlijk en krachtig. Dit om verlies uit te drukken, te verwerken en om te buigen tot iets kleurrijks en eigenzinnig.

Symbolische elementen, zoals dode dieren en medisch beeldmateriaal, worden gebruikt om verlies uit te drukken. Op het eerste gezicht zijn ze misschien niet direct herkenbaar maar bij nadere inspectie onthullen ze diepere lagen en betekenissen. Hun ruwe en ongefilterde aard worden benadrukt door ze te gebruiken. Dit kan de confrontatie met moeilijke emoties symboliseren en u, als kijker, uitdagen om verder te kijken dan oppervlakkige, eerste indrukken. Dit weerspiegelt het idee van het onzichtbare zichtbaar maken.

Door felle kleuren en speelse vormen te gebruiken creëer ik een ludiek contrast. Dit helpt me om de zwaarte van het onderwerp te verzachten en een positieve draai te geven aan mijn verwerkingsproces. Er is te midden van het verlies ook ruimte voor geluk en kracht.

Het geheel van de verschillende onderdelen die ik samen breng tot een nieuw ‘wezen’ benadrukken mijn proces in transformatie en herstel. De dualiteit tussen de felle kleuren en het macabere geven de complexiteit van mijn emoties weer. Mijn emoties en creativiteit nemen de leiding tijdens mijn proces van creëren.